"Τέρμα τα δίφραγκα" και για την Washington Post...

"Τέρμα τα δίφραγκα" και για την Washington Post η οποία επωλήθη έναντι 250 εκ. δολαρίων. Όπως έγινε γνωστό χθες Δευτέρα, ο όμιλος που εκδίδει την μεγάλης κυκλοφορίας αμερικανική εφημερίδα συμφώνησε να πουλήσει τα περιουσιακά της στοιχεία, συμπεριλαμβανομένου και του καθημερινού φύλλου της εφημερίδας, στον ιδρυτή της Amazon Inc Τζεφ Μπέζος έναντι 250 εκατομμυρίων δολαρίων. 
Η εφημερίδα φέρεται να μην άντεξε τον αυξημένο ανταγωνισμό του διαδικτύου, που είχε ως αποτέλεσμα την μείωση των εσόδων της από διαφημίσεις, με αποτέλεσμα, να προχωρήσει στην πώληση των περιουσιακών της στοιχείων. Η Ποστ επικαλείται την "οικονομική θύελλα που πλήττει τις εφημερίδες" την ίδια ώρα που το Ίντερνετ παρουσιάζει αυξημένη ζήτηση, καθώς και την "ιστορική αλλαγή από την έντυπη στην ψηφιακή τεχνολογία".
-Σαν από σατανική σύμπτωση εχθές Δευτέρα έγραφα "Το μοντέλο “freemium”, μέσα από τις παραλλαγές του, είναι αυτό που έχει αλλάξει τους κανόνες και εφαρμόζεται στον “έτερο Καππαδόκη”, την επιχειρηματική δραστηριότητα μέσω internet. Το μοντέλο λέει: δίνω δωρεάν το προϊόν μου πχ ενημέρωση, ώστε να προσελκύω μια κρίσιμη μάζα χρηστών και να κερδίζω χρήματα από τους ενδιαφερόμενους να διαφημιστούν στους χρήστες. Απλό και ιδιοφυές, βλέπε Google."
Άνθρωποι γρηγορείτε, ο καιρός γαρ εγγύς για μια "νέα οντότητα που ονομάζετε “Ελλάς”. Μόνο προσοχή! είναι StartUp και αν εσείς (όπως και η οντότητα Ελλάς) καλοί μου αναγνώστες, δεν εφαρμόσετε τους κανόνες των startups, θα βρεθείτε εκτός του ποσοστού 10% των startups που επιβιώνουν." 
Πηγή πληροφορίας: sigmalive.com

Τέρμα τα δίφραγκα... Εφαρμόστε τις μεθόδους των "StartUp"

Στις δεκαετίες των '50 και '60 οι τιμές των εισιτηρίων στα λεωφορεία ήταν ανάλογες της χιλιομετρικής απόστασης που επιθυμούσε να διανύσει ο επιβάτης. Για την έκδοση και είσπραξη του αντιτίμου των εισιτηρίων ήταν παρών ο εισπράκτορας με δεσμίδες εισιτηρίων σε διάφορες τιμές: ξεκινούσαν από 60 λεπτά και κατέληγαν στις 2 δραχμές. Ανάμεσα στα καθήκοντα του εισπράκτορα ήταν και η ανακοίνωση της επόμενης στάσης καθώς και του εισιτηρίου που έληγε, δεδομένου ότι η πληρωμένη απόσταση είχε εκπληρωθεί. Παρόλα αυτά έχει μείνει και καθιερωθεί μονάχα η έκφραση λήξης του πιο ακριβού εισιτηρίου, αυτού των δύο δραχμών : "Τέρμα τα δίφραγκα" αναφωνούσε ο εισπράκτορας.

Σήμερα και εγώ, για πολλοστή φορά, αναφώνησα αυθόρμητα “τέρμα τα δίφραγγα” διαβάζοντας πως σήμερα κυκλοφορεί στα περίπτερα για τελευταία φορά το καθημερινό φύλλο της εφημερίδας "Βραδυνής", ενώ η κυκλοφορία της κυριακάτικης έκδοσης θα συνεχίσει κανονικά. (πηγή capital.gr και ρ/φ Αθήνα 9.84).  

Απορώ και πώς άντεξαν-αντέχουν μέχρι σήμερα παρόμοια έντυπα, όταν παγκόσμιοι κολοσσοί της ενημέρωσης ένιωσαν στο πετσί τους αυτό που αγγλιστί ονομάζεται “business disruption” - σε ελεύθερη (κακή;) μετάφραση: “η κατάργηση των παραδοσιακών πρακτικών ενός υφιστάμενου επιχειρηματικού μοντέλου ως αποτέλεσμα εμφάνισης καινοτομιών οι οποίες μεταβάλλουν δραστικά τους θεμελιώδεις κανόνες μιας αγοράς.” Τα δύο παγκοσμίως επικρατέστερα μοντέλα στηρίζονται πλέον στην μαγική λέξη “δωρεάν”. Η εκ Στοκχόλμης ορμώμενη εφημερίδα “Metro” ιδιοφυώς ανακάλυψε (1995) ότι το επιχειρηματικό μοντέλο “freemium” (συνδυασμός των λέξεων free και premium) μπορεί να εφαρμοστεί και στα ειδησεογραφικά έντυπα οπότε και διανέμει - διαθέτει δωρεάν ένα χαμηλού κόστους παραγωγής έντυπο με το εισόδημα να προκύπτει από τους διαφημιζόμενους. Το εγχείρημα της “Metro” δεν στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία καθώς πολλές κοινωνικό-οικονομικό-πολιτικές αιτίες (από το 2007 και μετά) οδήγησαν σε διακοπή της λειτουργίας της, σε διάφορες χώρες της Ευρώπης. Το γεγονός όμως παραμένει. Το μοντέλο “freemium”, μέσα από τις παραλλαγές του, είναι αυτό που έχει αλλάξει τους κανόνες και εφαρμόζεται στον “έτερο Καππαδόκη”, την επιχειρηματική δραστηριότητα μέσω internet. Το μοντέλο λέει: δίνω δωρεάν το προϊόν μου πχ ενημέρωση ώστε να προσελκύσω μια κρίσιμη μάζα χρηστών και να κερδίζω χρήματα από τους ενδιαφερόμενους να διαφημιστούν στους χρήστες. Απλό και ιδιοφυές, βλέπε Google.

Στην Ελλαδάρα μας όμως έπρεπε να έρθει η οικονομική κατάρρευση του κράτους αφενός για να αναγκαστεί να αναφωνεί όλο και πιο τακτικά “παίδες... τέρμα τα δίφραγκα... δεν υπάρχει μια, ιδού η στάση που κατεβαίνετε...” και ως εκ τούτου να προχωρήσει στην αναγκαστική διακοπή της κατασπατάλησης πόρων προς υποστήριξη των φίλιων μέσων μαζικής ενημέρωσης μέσω των ευγενών διαφημιστικών καταχωρήσεων - χορηγιών. Η διαδικασία έχει ξεκινήσει από τα χαμηλά και οδεύει τάχιστα προς τα ψηλότερα σκαλοπάτια της ιεραρχίας (όπου ιεραρχία είναι η αναγνωσιμότητα, η δημοφιλία του μέσου, οι “σχέσεις” του επιχειρηματία-εκδότη, κλπ). Αυτό που με στεναχωρεί (για λίγο χρόνο ακόμη θέλω να πιστεύω) είναι οι πιέσεις που δέχονται οι εκδοτικές επιχειρήσεις μοντέλου “freemium”, για χειραγώγηση της πληροφόρησης καθώς η ανυπαρξία αυθεντικής επιχειρηματικής δραστηριότητας στην χώρα εξακολουθεί να καθιστά το κράτος και τις παραφυάδες του (πχ τράπεζες – ΔΕΚΟ κλπ) τον ισχυρότερο διαφημιστικό παίκτη. Παρόλα αυτά “ο καιρός γαρ εγγύς”. Δεν ξέρω αν και πότε θα κατέβουν στην γη οι “Ελ” πάντως είναι ολοφάνερο ότι το παρωχημένο μοντέλο του “επιχειρώ στηριζόμενος από τον κρατικό κορβανά” που διαχειρίζεται ο “κολλητός”, πνέει τα λοίσθια παγκοσμίως.

Κυρίες και κύριοι σας έχω νέα, επιτρέψτε μου να σας γνωρίσω μια οντότητα που ονομάζετε “Ελλάς”. Μόνο προσοχή! είναι StartUp και αν εσείς (όπως και η οντότητα Ελλάς) καλοί μου αναγνώστες, δεν εφαρμόσετε τους κανόνες των startups, θα βρεθείτε εκτός του ποσοστού 10% των startups που επιβιώνουν.